Πρώτο μέρος, Πρώτη πράξη, Εισαγωγή, Προπαρασκευή, κατά τον Αριστοτέλη Πρόλογος. Όπως και αν την ονομάσουμε δίνει τα πρώτα στοιχεία που θα αποτελέσουν την «ζύμη» του Μύθου.
Παρουσιάζει τους βασικούς χαρακτήρες και τις μεταξύ τους σχέσεις,
την οικογενειακή τους κατάσταση, το εργασιακό, φιλικό και γενικότερα το περιβάλλον που δρουν οι ήρωες.
Η εισαγωγή επιβάλλετε να είναι σύντομη, περιεκτική και δυναμική.
Δεν πρέπει όμως σε καμία περίπτωση να φανερώνει τα όσα θα ακολουθήσουν. Ο θεατής έχει ξεκάθαρα μπροστά του τον βασικό ήρωα την δραματική κατάσταση και τις προϋποθέσεις για την εξέλιξη του μύθου.
Στην εισαγωγή όλα τα δεδομένα πρέπει να μπουν σε λειτουργία ώστε να δημιουργηθούν όλες οι προϋποθέσεις για την εξέλιξη του Μύθου που είναι επακόλουθο της δράσης.
Η δράση οδηγεί σε σύγκρουση:
Εσωτερική, αυτή που προκαλείται από την ίδια την συνείδηση του ήρωα ή την συναισθηματική του κατάσταση. Ο ήρωας δρα κόντρα στις ιδέες και τα πιστεύω του.
Εξωτερική, ο ήρωας ή οι ήρωες συγκρούονται με φυσικά ή υπερφυσικά φαινόμενα, με άλλον ήρωα ή με μια ομάδα.
Η κύρια σύγκρουση παράγεται μεταξύ του ήρωα και του κυρίαρχου προβλήματος που διατρέχει την ιστορία και ο ήρωας καλείται να την λύσει. Γύρω από αυτή την σύγκρουση κινούνται οι άλλες αντιθέσεις και κόντρες που προκύπτουν.
Από την κύρια σύγκρουση προκύπτει το θέμα του σεναρίου.
Στο τέλος του πρώτου μέρους υπάρχει η κρίσιμη σκηνή.
Η εισαγωγή κορυφώνεται με ένα επεισόδιο ή ένα γεγονός που ξαφνικά μπαίνει στη ροή του μύθου, την ανατρέπει και την στρέφει σε διαφορετική κατεύθυνση.
Στην κρίση του σεναριογράφου έγκειται να τοποθετήσει την κρίσιμη σκηνή στο κατάλληλο σημείο ώστε να κεντρίσει το ενδιαφέρον και να σπρώξει τον μύθο προς την εξέλιξη του. Όλα δείχνουν ότι βαδίζει προς την λύση του.
Στην ζωή υπάρχει ένας νόμος: όπου έχουμε δράση υπάρχει και αντίδραση.
Το ίδιο ισχύει και στον μύθο, αναπτύσσεται και ολοκληρώνεται με πράξεις και αντιπράξεις, με δράσεις και αντίδραση.
Δυσκολεύουμε τον ήρωα βάζοντας εμπόδια, μπερδέματα, δοκιμασίες που εμποδίζουν την πορεία του προς τον τελικό σκοπό. Μέχρι τη στιγμή που μια από τις συγκρουόμενες δυνάμεις θα οδηγήσει τον μύθο στην ολοκλήρωση του.
Η σύγκρουση που είναι αποτέλεσμα αντιμαχίας για ιδέες και πάθη, είναι αναπόσπαστο στοιχείο κάθε είδους τέχνης.
Όλα τα συστατικά που δομούν τον μύθο πρέπει να είναι τοποθετημένα με πειθαρχεία και μέτρο. Το κάθε «συστατικό» πρέπει να χρησιμοποιείται στην σωστή δόση και στην κατάλληλη θέση. Αυτό εξαρτάται από την ικανότητα του σεναριογράφου, το συγγραφικό ταλέντο, την φαντασία, την γνώση των εκφραστικών μέσων που χρησιμοποιούν τα οπτικοακουστικά μέσα και από την γενικότερη παιδεία του.