ΤΕΧΝΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

 

Ο κινηματογράφος είναι συνισταμένη τριών τεχνικών επιστημονικών δρόμων:

1.     Της ανάλυσης της κίνησης και της σύνθεσης της κίνησης

2.     Της φωτογραφίας

3.     Της προβολής

Η ανάλυση της κίνησης χάνεται στα βάθη των αιώνων. Την δεκαετία του 1820 εμφανίζεται η πρώτη μορφή της σύνθεσης. Ο Νικηφόρος Νιέπς και ο Λουί Ντακέρ είναι οι δύο Γάλλοι πρωτοπόροι που έδωσαν τις πρώτες φωτογραφίες. Μέχρι εκείνη την εποχή υπήρχε η εικαστική αναπαράσταση της σύνθεσης. Η σύνθεση τώρα γίνεται με φωτογραφικό τρόπο. Ο Μάιμπριτζ το 1870 φωτογράφισε ένα άλογο εκπαιδευμένο στον τριποδισμό στήνοντας 30 φωτογραφικές μηχανές κατά μήκος του διαδρόμου που θα έτρεχε το άλογο, αποδεικνύοντας ότι το άλογο έστω και για μια στιγμή βρίσκεται και με τα τέσσερα πόδια στον αέρα.

Την ίδια εποχή ο Μαρέ φωτογράφισε με μια φωτογραφική μηχανή «τουφέκι», που έπαιρνε 10-12 στιγμιότυπα το λεπτό, το πέταγμα ενός πουλιού. Το φιλμ που χρησιμοποίησε είχε κυκλική μορφή.

Ο Ήκστμαν δίνει στο εμπόριο το φιλμ με μορφή καρουλιού.

Ο Έντισον μετά τον φωνόγραφο που ανακάλυψε ασχολείται με το «κινητοσκόπιο» 1890 κινηματογράφος του ενός.

Εφευρέτες του κινηματογράφου είναι οι αδερφοί Λυμιέρ ιδιοκτήτες εργοστασίου με φωτογραφικά προϊόντα. Η πρώτη δημόσια προβολή γίνεται στο Παρίσι στο Γκράν καφέ στις 28 Δεκεμβρίου 1895.

Ο κινηματογράφος βασίζεται σε μια ιδιότητα του ματιού, το μετείκασμα  να συγκρατεί δηλαδή μια εικόνα μετά την εξαφάνιση της για 1/10΄΄ ως 1/15΄΄.

Οι Λυμιέρ, παίρνουν τα θέματα τους από το πεδίο της φωτογραφίας. Οι ταινίες τους έχουν ως θέμα την άφιξη ενός τρένου, ένα πλοίο που σαλπάρει, το μωρό τους την ώρα που γευματίζει, φωτογράφοι που φτάνουν για ένα φωτογραφικό συνέδριο.

Πρώτη ταινία με σενάριο είναι «ο ποτιστής που ποτίζεται», ενώ ο κηπουρός ποτίζει τον κήπο, το μικρό ζιζάνιο της οικογένειας πατάει με το πόδι του το λάστιχο. Η ροή του νερού σταματάει και ο κηπουρός απορημένος κοιτάζει μέσα στο λάστιχο. Ο πιτσιρικάς αφήνει το λάστιχο και το νερό καταβρέχει τον κηπουρό. Ο κηπουρός πιάνει τον μικρό και… του τις βρέχει κανονικά…! Χαρακτηριστικό αυτών των ταινιών είναι ξέφρενη σωματική κίνηση, παντομίμα, παρεξηγήσεις και υπερβολές.

Μέχρι το 1898 οι Λυμιέρ έκαναν 1000 ταινίες. Το 1905 ο λυμιέρ πουλάει τον κινηματογράφο στον Πατέ γιατί θεωρεί ότι δεν είναι εφεύρεση με μέλλον!

1927 έχουμε την πρώτη ηχητική ταινία «ο τραγουδιστής της τζάζ» του Ούλλι Ρόζλαντ. Λέγεται ότι η πρώτη ταινία ήταν μια Γερμανική παραγωγή το «Κοριτσάκι με τα σπίρτα», τελικά επικράτησε να θεωρείτε ο τραγουδιστής της τζάζ.

1927κατασκευάζεται το Πανχρωματικό φιλμ, έχουμε ίση ευαισθησία σε όλα τα χρώματα (ενώ αντίθετα το ορθοχρωματικό έχει αναισθησία στο κόκκινο χρώμα) αυτό συνεπάγεται αλλαγή του φωτισμού από βολταϊκό τόξο σε λευκό φως. Ο πρώτος που χρησιμοποίησε το πανχρωματικό φιλμ ήταν ο Φλάερτη, (μεγάλος δημιουργός ντοκιμαντέρ), στην ταινία του «Μοάνα».

1927 στην ταινία «Ναπολέων» ο Αμπέλ Γκάνς εισήγαγε πρώτος την τριπλή οθόνη. Δηλαδή επάνω στο κάδρο έχουμε τρείς διαφορετικές δράσεις. Αυτό δηλώνει την εξουσία που ασκούσε ο Ναπολέων επάνω στα στρατεύματα του.

1929 ο Ανρί Κρετιέν εμφανίζει στην Γαλλία τους αναμορφωτικούς φακούς για σινεμασκόπ.

1929 γίνεται το πρώτο σύγχρονο γύρισμα. Έχουμε ταυτόχρονη λήψη ήχου και εικόνας μαζί.

Ο ήχος στην Ελλάδα εμφανίζεται, όχι με σύγχρονο γύρισμα, στην ταινία «ο αγαπητικός της βοσκοπούλας» 1931 του Δημήτρη Τσακίρη.

1939 Πρώτη σύγχρονη ταινία στη Ελλάδα «Η απογραφή», μικρού μήκους του Φίνου.

1935 έχουμε χρώμα στον κινηματογράφο από τον Μαμούλιαν και την Σάρπ.

1952 καθιέρωση του σινεμασκόπ από τον Έλληνα διευθυντή της Fox Σπύρο Σκούρα, με την ταινία «ο Χιτών» του Κέβιν Κόστνερ.

1952 τρισδιάστατη εικόνα με πολωτικά γυαλιά.

1952 σινεράμα 70mm. Με το σινέραμα και το σινεμασκόπ έχουμε μια προσπάθεια για διεύρυνση της οθόνης

1955 Πρώτη έγχρωμη ταινία στη Ελλάδα «Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας» του Ηλία Παρασκευά.

1960 ο Γάλλος Φίλιππος Ζον παρουσιάζει την ημισφαιρική οθόνη που επιτρέπει το ίδιο κάδρο για οποιοδήποτε φορμά φιλμ (35mm, 16mm, 8mm) τέτοιες αίθουσες άρχισαν να χτίζονται την δεκαετία του 80.

 

 

 

Επεξήγηση ορολογίας

 

* ΣΙΝΕΜΑΣΚΟΠ

Είναι ένα σύστημα πανοραμικής οθόνης.

Η λήψη γίνεται με αναμορφωτικούς φακούς που συμπιέζουν οριζόντια την εικόνα ώστε στο ίδιο πλάτος να καλυφθεί περισσότερος χώρος.

Η προβολή γίνεται με αναμορφωτικούς φακούς που απλώνουν τεντώνουν την εικόνα ώστε να ξαναπάρει την αρχική της φόρμα.

 

* ΑΝΑΜΟΡΦΩΤΙΚΟΙ ΦΑΚΟΙ

είναι οπτικά συστήματα που βασίζονται σε φακούς όπου η μια από τις δύο επιφάνειες είναι κυλινδρική, (οι φακοί αυτοί χρησιμοποιούνται στην οπτική για τον αστιγματισμό). Στην κινηματογραφική λήψη χρησιμοποιείται μπροστά από τον φακό της μηχανής. Στην εικόνα που παίρνουμε όλα τα αντικείμενα παθαίνουν συμπύκνωση κατά μήκος δηλαδή φαίνονται μακρόστενα. Έτσι μέσα στο κάδρο μας συμπεριλαμβάνεται πολύ μεγαλύτερο πεδίο. Κατά την προβολή οι αναμορφωτικοί φακοί επαναφέρουν την εικόνα στις φυσιολογικές διαστάσεις.

 

* ΠΑΝΧΡΩΜΑΤΙΚΟ ΦΙΛΜ

 

* ΟΡΘΟΧΡΩΜΑΤΙΚΟ ΦΙΛΜ

προηγούμενη σελίδα                                 επόμενη σελίδα